Μαμά

Έγινα καλύτερη μαμά από τη δική μου αλλά αυτό δεν αρκεί

Έγινα καλύτερη μαμά από τη δική μου, αλλά κατάλαβα ότι αυτό δεν αρκεί. Η μητρότητα δεν είναι σύγκριση· είναι εξέλιξη, αγάπη και αυθεντικότητα.

Όταν έγινα μητέρα, πήρα μια σιωπηλή απόφαση: να γίνω διαφορετική από τη δική μου. Να μην επαναλάβω τα λάθη που πλήγωσαν εμένα ως παιδί. Να δείξω περισσότερη τρυφερότητα, να έχω περισσότερη κατανόηση, να ακούω περισσότερο. Και πράγματι, σε πολλά σημεία το κατάφερα.

Όμως στην πορεία κατάλαβα κάτι σημαντικό: το να προσπαθείς να είσαι «καλύτερη από τη μαμά σου» δεν είναι αρκετό. Γιατί η μητρότητα δεν είναι ένας διαγωνισμός, ούτε μια σύγκριση. Είναι μια συνεχής διαδικασία εξέλιξης, που απαιτεί καθημερινή αυτογνωσία, κόπο και ειλικρίνεια.

vidverto

Η σκιά της σύγκρισης

Μεγαλώνοντας μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, είναι εύκολο να πιστέψεις ότι η δική σου αποστολή είναι απλά να το «ξεπεράσεις». Να γίνεις πιο γλυκιά, πιο ανοιχτή, πιο δοτική. Αλλά αν η μόνη σου πυξίδα είναι το παρελθόν, τότε αφήνεις το παρόν να σε προσπεράσει. Γιατί τα παιδιά μας δεν χρειάζονται απλώς μια «καλύτερη εκδοχή» από αυτήν που είχαμε εμείς· χρειάζονται τη δική μας αυθεντική γονεϊκότητα.

Τα λάθη συνεχίζουν – κι αυτό είναι φυσιολογικό

Όσο κι αν προσπαθώ, κάνω κι εγώ λάθη. Φωνάζω, κουράζομαι, μερικές φορές βυθίζομαι στις δικές μου ανασφάλειες. Το ότι δεν επαναλαμβάνω όσα έζησα μικρή, δε σημαίνει πως τα παιδιά μου μεγαλώνουν σε έναν «τέλειο» κόσμο. Η τελειότητα δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι η προσπάθεια, η αγάπη και η ειλικρίνεια να παραδέχεσαι όταν κάτι δεν πήγε καλά.

Το πραγματικό στοίχημα

Κατάλαβα ότι το στοίχημα δεν είναι να αποδείξω στον εαυτό μου ότι είμαι «καλύτερη» από εκείνη. Το στοίχημα είναι να μεγαλώσω ανθρώπους με ασφάλεια, αυτοεκτίμηση και αγάπη για τον εαυτό τους. Να τους μάθω να αναγνωρίζουν τα λάθη, να συγχωρούν, να στέκονται όρθιοι μετά τις δυσκολίες.

Προτεινόμενο Άρθρο5 πράγματα που φοβάμαι από τότε που έγινα μαμά

Η μαμά μου, η μαμά που έγινα, και η μαμά που θέλω να είμαι

Σήμερα βλέπω πιο καθαρά: η μητέρα μου έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε με τα εργαλεία που είχε. Εγώ έχω διαφορετικά. Η κόρη μου θα έχει άλλα. Και αυτή η αλυσίδα, όσο πονάει μερικές φορές, είναι και η ομορφιά της. Κάθε γενιά παλεύει να αφήσει κάτι λίγο πιο φωτεινό πίσω της.

Δεν αρκεί, λοιπόν, να είμαι «καλύτερη» από εκείνη. Αρκεί να είμαι αρκετά παρούσα, αρκετά αληθινή και αρκετά γενναία για να χτίσω το δικό μου μονοπάτι μητρότητας.

Ειδήσεις σήμερα

Ροή Ειδήσεων